Tarasy
Dachy płaskie
Dachy zielone
Awaryjna likwidacja przecieków

Taras w technologii dachu odwróconego

Projektując  taras należy pamiętać o tym, że jego konstrukcja narażona jest na działanie czynników zewnętrznych. Z tego powodu odpowiedni układ konstrukcyjny tarasu decyduje o jego trwałości i bezawaryjnej eksploatacji.

Istota tej technologii polega na tym, iż warstwa izolacji termicznej ułożona jest powyżej izolacji przeciwwodnej. Przy takim układzie warstw hydroizolacja poddawana jest znacznie mniejszym wahaniom temperatury.  Zapewniona zostaje również ochrona izolacji przeciwwodnej przed uszkodzeniami mechanicznymi mogącymi powstać zarówno w trakcie konstruowania jak i użytkowania tarasu. Układ odwrócony jest układem otwartym. Woda, która może dostać się do układu ma zawsze możliwość swobodnego odpływu w warstwie drenażowej lub może odparować.

Płyty izolacji termicznej układane są luzem, na izolacji przeciwwodnej umieszczonej bezpośrednio na płycie stropowej, na której musi być wykonana warstwa spadkowa. Usytuowanie izolacji przeciwwodnej w pozycji chronionej w znaczący sposób przyczynia się do przedłużenia jej żywotności, a co za tym idzie trwałości i bezawaryjnej eksploatacji całej konstrukcji tarasu.

Wykończenie tarasu

Deska tarasowa kompozytowa

Deski kompozytowe na bazie PVC to połączenie zalet drewna z unikalnymi właściwościami PVC. Systemy tarasowe składają się z legarów, desek kompozytowych, maskownic (narożniki, listwy), klipsów montażowych, wkręty ze stali nierdzewnej. Montaż oparty na sprawdzonych rozwiązaniach pomaga uzyskać niezwykle estetyczny efekt końcowy, bez widocznych wkrętów oraz elementów łączących.

Właściwości :

• odporność na czynniki atmosferyczne (nie wymaga konserwacji)
• niska nasiąkliwość wodą, nie butwieje, nie gnije
• odporna na insekty, grzyby
• powierzchnia estetyczna i antypoślizgowa (wykończenie szczotkowane)

Płyta tarasowa na warstwie wodoprzepuszczalnej ze żwiru

Przy konstruowaniu tarasów o odwróconym układzie warstw można skorzystać z kilku  wariantów wykończenia powierzchni.  Jednym z rozwiązań jest wytrzymała, odporna na warunki atmosferyczne płyta tarasowa posiadająca różnorodne wykończenia powierzchni:  gładka szlifowana, piaskowana szorstka, płukana wysoce antypoślizgowa.

Nad płytami izolacji termicznej umieszcza się ochronno-separacyjną warstwę geowłókniny. Nad warstwą geowłókniny należy nanieść warstwę żwiru płukanego o uziarnieniu 2/8 mm. Warstwa ta pełnić będzie funkcję drenażową oraz będzie stanowić podłoże pod warstwę wykończeniową tarasu. Nad warstwą żwiru umieszcza się płyty tarasowe, które stanowią jednocześnie warstwę wykończeniową i dociskową. Przy zastosowaniu tej metody układania spoiny pozostawia się niewypełnione. Woda opadowa przedostaje się nimi do warstwy izolacji wodoszczelnej, po której jest odprowadzana zgodnie ze spadkami w kierunku odpływu. Woda przedostaje się nimi do warstwy wodoszczelnej, po której jest odprowadzana.

Płyta tarasowa na podkładkach dystansowych

Innym wariantem ułożenia płyt  tarasowych jest zastosowanie  podkładek dystansowych prostych lub wsporników z regulowaną wysokością, na których układane są płyty tarasowe. W obu przypadkach płyty tarasowe są układane „na sucho” bez użycia jakichkolwiek  materiałów podkładowych (piasek, żwir) na uprzednio przygotowanym podłożu.

Rozwiązanie takie jest rozwiązaniem bardzo bezpiecznym. W przypadku powstania jakichkolwiek uszkodzeń na tarasie poszczególne warstwy mogą zostać szybko podniesione/odsunięte, a po dokonaniu naprawy ponownie umieszczone na swoim miejscu. Zaletami tego rozwiązania są: lekka konstrukcja warstwowa, szybkie odprowadzenie wody,  łatwa zabudowa instalacji pod płytami tarasowymi, szybkie wysychanie powierzchni tarasu po opadach.